Volledige titel : Het romantische bewustzijn : Hoorcollege over de hedendaagse cultuurfilosofie van de Romantiek ( 2010 ).
Nu ik veel gelezen en geluisterd heb over de Verlichting, de periode waarin onderzoek en daarop gebaseerde inzichten een plek veroverden, koos ik, min of meer uit verveling, voor het hoorcollege van Maarten Doorman over de Romantiek, de periode die na de Verlichting komt en er een reactie op is. Ik had het nooit zo op de Romantiek, al die emoties en al dat gezwijmel. Maar ik vond het college bijzonder interessant. Maarten Doorman zet de kenmerken van de Romantiek neer en vertaalt die naar de huidige tijd. Hij concludeert dat we nog steeds in de Romantiek leven en dat die springlevend is. De samenvatting bij het hoorcollege geeft een mooi beeld. Klik hier voor de samenvatting
Hans Kennepohl doet het hoorcollege over op papier in We zijn nog nooit zo romantisch geweest ( mijn boek heeft geen impressum. Zou dat ook romantisch zijn ? ). Volgens hem zijn dit de romantische overtuigingen die onze maatschappij vormgeven :
- De mens is van nature goed.
- Ieder mens is een uniek wezen.
- De mens moet voor zijn oordeel over goed en kwaad afgaan op zijn gevoel, zijn ‘natuur’.
- De verbeelding, de fantasie, wordt als waardevol gezien.
( de opsomming is een citaat van blz. 24 )
Deze kan je samenvatten tot het begrip ‘authenticiteit’.
Daarna verhaalt Kennepohl over hoe de romantiek doorklinkt in veertien aspecten van ons leven. Dit zijn :
- Thuis bevallen. Dat is ‘natuurlijk’. Niet in het ziekenhuis.
- Het onschuldige kind. Het kind is nog onbevlekt door de maatschappij.
- Onderwijs moet aansluiten bij de natuurlijke drang tot leren van kinderen.
- Jeugdcultuur. En dan vooral de popmuziek.
- Liefde. Van hunkering en oogopslag tot trouw tot in de dood.
- De hond en de kat als gezinslid.
- Zorg voor de natuur. De natuur is te wild voor ons.
- Consumeren.
- Ambacht en design.
- Cosmetische chirurgie.
- Nationalisme.
- Kunst en kitsch.
- Spiritualiteit. Verbinding met de natuur en met je ware zelf.
- Dood. Begraafparken, natuurbegraafplaatsen en de terugkeer naar de natuur. De nabestaanden en hun rouw centraal